Spontaniteitstheater

in Spontaniteitstheater speel je je eigen leven.

Geschiedenis:
Jacob Levy Moreno (1889-1974, father of psychodrama, sociometry and group psychotherapy, door: René F. Marineau)) is degene die deze vorm van theater als eerste vormgaf. Hij huurde een theater en nodigde een publiek uit. Vervolgens bleek dat er geen acteurs waren en er geen toneelstuk werd gespeeld, maar dat het publiek door hem uitgenodigd werd om te spelen. Verrassing!

Vaak zijn reacties gebaseerd op wat iemand in het verleden geleerd heeft. De geschiedenis heeft een aantal patronen opgeleverd die vaak (bijna blindelings) worden toegepast in het heden.
Wat is spontaniteit?
Spontaniteit is de capaciteit van het individu een toepasselijke reactie te geven in een nieuwe situatie of een nieuwe reactie op een oude situatie. Met andere woorden: de reactie is gebaseerd op het hier en nu.

In spontaniteitstheater speel je scènes uit je leven. Hoe?
We beginnen met een warming-up.
Dat kan zijn een loopoefening, een stemoefening, een visualisatie, twee-gesprekjes, etc.
Dan breng je een ervaring in. Je kiest uit de aanwezige mensen je medespelers en het spel kan beginnen. Als regisseur zal ik de scènes begeleiden. Nu en dan zal ik een suggestie doen die je kunt opvolgen of niet. Na het spel praten we er nog even over. (cool-down)
En zo kunnen meerdere scènes gespeeld worden.

Spontaniteitstheater is zeer geschikt om toe te spritsen op een thema: bijv. de kernwaarden van een team of organisatie. Door je in een scène te realiseren wat een kernwaarde met je doet kun je daarover ook makkelijker delen met je collega's.